Tutsak Kepilleus Şiiri - Enes Kepil

Kepilleus !
Tutsaklık günleri geride kaldı
Özgürleştik, demokratikleştik diyorlar.
Yanılıyor
Ardına bakmadan kaçanlar
koşmaya duydukları mecburi hal içinde.
Yaklaşan kasırganın korkusundan
sığınağa inmiş kimseler...
Kepilleus
Severken, bir insanı saçlarını okşarken
Ellerinin yüzündeki hareketi gibi
En çok istediğimiz şeylerden birinde
o an, tamamlanmak üzere olan o anda bile
yüzlerin mutluluğa olan mecburiyetini düşün
Kepilleus
Erdemlerinin kölesi olan insanlar dahi
Hiçbir şeye mecbur olmadığını iddia ederken
Yaşıyor olmak ya da ölümün mecburiyeti
iki nokta arasındaki bir doğru olarak
Belli kalıpların içinde binlerce ihtimale
dönük yaşamlar içinde
Tutsak insanlar imparatorluğu...
Kepilleus
yaşam ellerimizden çekip alınmış gibi
renkli hayaller ve renkli gerçekler dediğimiz
pastel boyadan hayatlar içinde
Tanrının yazgısı
milyonlarca ihtimal dahilinde
Yaşıyoruz,
eğer yaşamak denilebilirse adına
giyotinler, kelepçeler, sevdalar arasında..
Kepilleus ! bir şey daha
adına gerçeklik dediğimiz şey..
çitlerle çevrilmiş bir bahçede
şatafatlı da olsa
havai fişeklerle dolu gökyüzü gibi..
anlattığı şey yine sınırlar
yine tutsaklık olmuyor mu?