Tutsak Kaldı. Şiiri - Fahri Bulut

TUTSAK KALDI
Düşünüm özgür imiş, konuşmam yasaklanmış,
Vekilim konuşanda, söz benim fikrim sanmış.
Türk aydını yıllarca, yasaklarla boğuşmuş,
Onlarca doğru fikrim, beynimde tutsak kaldı.
Sayısız aydın insan, zindanlarda boğuldu.

Cesur olan aydınlar, hapislere atılmış,
Köle pazarlarında, bir mal gibi satılmış.
Derileri yüzülüp, meydanlarda asılmış,
Onlarca doğru fikrim, beynimde tutsak kaldı.
Sayısız aydın insan, zindanlarda boğuldu.

Doğruyu söyleyenler, dokuz köyden kovulmuş,
Bu ceza az diyerek, prangaya vurulmuş.
Kimileri korkudan, yaşlanmış ve yorulmuş,
Onlarca doğru fikrim, beynimde tutsak kaldı.
Sayısız aydın insan, zindanlarda boğuldu.

Özgürlüğü çok aydın, çocuğuna ad koymuş,
Özgür-özgür çağırıp, umutlarla avunmuş.
Ben ölmeden ülkeme, özgürlük gelir sanmış,
Onlarca doğru fikrim, beynimde tutsak kaldı.
Sayısız aydın insan, zindanlarda boğuldu.

Rzazadenin, yaşı altmışı çoktur aştı,
Özgür şiir yazmadı, aklı-fikri dolaştı.
Nazım Hikmet özgürlük için, vatandan kaçtı,
Onlarca doğru fikrim, beynimde tutsak kaldı.
Sayısız aydın insan, zindanlarda boğuldu.
23 EKİM 2009
FAHRİ BULUT RIZAZADE