Tutsak Hayaller Şiiri - Mehmet Salih Seyhan

Bilir misin Botan’da yükselen Cudi dağını
Bilir misin sır dolu bir meçhul olduğunu
Hangi Botanlı’nın gönlünde yok ki
Cudi’nin lekesiz aklığı,öfkesi ve sırdaşlığı
Bilmezler o kör ve yedi başlı canavarlar
Uçaklar,tanklar yetmez ki Cudi’yi fethetmeye.
Bilmezler kızıl kayaları kar ile değil
Kan ile sulanmış yamaçlarında
Bilmezler bin yılın öfkesi var eteklerinde
Sel olup aktığında kar ile akan kanlar
İşte o zaman tanımaz hiçbir engeli
Yakılır,yıkılır kirli zehirli gönüller
Zafer bizimdir der! ...
Büyük küçük,kadın erkek hep birden
Karlar akıp götürürken akan kanları
Bozkır yerine gül dolu çimenler yeşerir bir anda
Botan’da yükselen Cudi’nin eteklerinde.
Kor ateş gibi yanan Cudi’nin başında
Söndürülmüş volkan gibi atmosferin ötesinde
Parçalanmış şarapnel misali çorak geniş ovalara
Mezopotamya toprağında parçalanan gövdeler
Ve binlerce kefensiz vücut
Yeter be vicdansız milliyetçiler
Ne istersiniz körpecik beyinlerden
Bırakın cahil ediklerinizin cehaleti cebinde kalsın
Gafletin sancısını siz çekin.
Gözünüzü kırpmadan sıktığınız mermiler
Bir gün gelirde geri teperse
Çelik beyinlerinize ve kalplerinize isabet ederse
Adına özgürlük dediğiniz
Tutsaklığı yaşarsınız rezilce.
Artık yetsin diyorum
İntihar çarklarının döndüğü bu dağlarda
Lambasız ışıksız zifiri karanlıklarda
Bitsin artık bu ölümler
Sevinsin gülmeyi unutmuş yürekler.
Sevinsin gözlerdeki özlemli düşler
Maviyi oynayan çocuklar üşümesin
Üşümesin analarin gözlerinden dökülen yaşlar
Yani yetsin artık diyorum
Fırat aksın
Mezopotamya ağlamasın
Yanmasın bıyıkları yeni terlemiş gençler
Kirletilmesin kızlar kadar temiz düşler.

Özgürlük adıyla yaşatılan rezillikler bitsin
Bitsin kafalardaki köhne düşünceler
Sevdalar işleyelim genç kizlarin yazmalarina
Özgür koyalım çocuklarımızın adına
Yani kavgaları
Yani tutsaklığı diyorum
Yıldızların ardına saklayalım
Ve hasretini çektiğimiz o mavi dünyamızda
Buluşalim helallaşalim.