Gözlerimden kalbine kurmak isterken köprü,
Nedense bulamadım ben yolunu bir türlü.
Senelerdir aşkımın bir yaşam sürgünüyüm,
Beni derbeder ettin kırgınım hüzünlüyüm.
Fırtına gibi estin aşka değer vermeden,
Beni aldattığını anlamamıştım neden.
Tozpembeyken hayatım bir karabulut sardı,
Seni benim elimden o para hırsın aldı.
Sonra anlamış oldun iş işten geçti bil ki,
Geriye dönsen bile sana güvenim bitti.
Sen mazimdeki sevgim yaşarsın hayalimde,
Gönlüme gömdüm seni kalbimdeki kabrimde.
Tertemiz bu sevgimi ömrümce anacağım,
Seni sensiz içimde sende yaşatacağım.
Gönül fırtınam benim esersin içerimde,
Hayalimde yaşatıp gezersin yüreğimde.
Tutsak hayalimdesin böyle daha mutluyum,
Mahşerde buluşuruz diye ben huzurluyum.
Başak rengi saçların kalbimin derininde,
Denizin maviliği saklanmış gözlerinde.
Kilitledim kalbimi attım okyanuslara,
İstemem açılmasın artık içimde yara.
Kalbimdeki kabrimde inan hep benimlesin,
Dilerim başka kimse ben gibi üzülmesin.
Hatıralada güzel kalmalıdır sevgiler,
Böyle tertemiz kalsın derim kirlenmesinler.
Seni sende yaşamak beni bil mutlu eder,
Yaşamım işte böyle gelmiş hep böyle gider.
Kayıt Tarihi : 17.3.2007 12:49:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Meziyet Ak](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/03/17/tutsak-hayalim.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!