** Tutsak gönüller** Şiiri - Kubilay Eng ...

İki ayrı bedende tutsaktı gönüller
Sadece sevgilerini söyleyebiliyorlardı
Kavuşmuşken dışarıda sevgililer
Onlar,sesleriyle yetiniyorlardı
Zincirleri vardı,upuzun,dert dolu prangalar
Gülümsetebiliyordu onları,küçük mutluluklar
Hasret şelale olmuş,akıyordu ortalarından
Kavuşamamak dokunuyordu,tutsaklıklarından
Bedbahtlık yemekleriydi,gözyaşı suyu
Yakalayamamışlardı bir türlü mutluluğu
Onaltı haziran sabahı,güneşler doğdu ikisine
Nihayet kavuştular,hayallerindeki sevgiliye
Yalınayak,elele yürüdüler ışığa
Dönüp bakmadılar bile arkalarındaki karanlığa
Gönüllerindeki zincirler,prangalar parçalandı
Kimse yaşatamazdı onlara birdaha tutsaklığı

Bu şiir ruh eşim diasphora'ya ithaf edilmiştir