Tutsak Emeller Şiiri - Ömer Albayrak

Tutsak emellerim bir dolunaya,
Gözlerim takılıp kalmış uzaya.
Çakılmış çıkmıyor soylu umutlar,
Paslı çivilerle, çürük tahtaya.

Ferhad’ın, Şirini gözümde sıla,
Böylesi nasibbi? Bilmem her kula.
Deli gönül fethi mübin sevdalı,
Sarılmış yakamdan aşkı mübtelâ.

Gülmekle çözülmez gönlümün buzu,
Basmışlar kanayan yarama tuzu..
Nice Kays’ı, Mecnun etmiş bu sevda,
Içtikçe yanarmış aşkın susuzu.

Çığa sevdalanır gönlümdeki kar,
Kıskanır halimi görse kutuplar.
Haykırsam duyarmı? Acep yâr, beni
Seni seviyorum, sende gözüm var!

Küle döndüm hâlâ yanmak isterim,
Hâlimi tarife yetmez bir terim.
Esrarında yâr gizliyse ölümün,
Çarmıha gerseler seven Ömer’im...