Yağmur olan gözyaşlarımı,
Görüyor seyrediyorsun.
Yüz ifadelerin anlamsız.
Bakışların boş manasız.
Bulut olup, içine çekiyor,
Nefes almamı güçleştiriyor,
Sis misali çöküyorsun üstüme.
Ve sen buna,
Sevgi diyorsun.
Bir yok olup,bir çıkıyorsun karşıma,
Hep yolunu şaşırıyor kayboluyorsun.
Göçebe kuşlar kadar bile olamıyor,
Ve dönüp bana,
Sendeyim diyorsun.
Sabah güneşi olup
Süzülseydin penceremden.
Aydınlatsaydın gecelerimi,
Yıldız olup aksaydın içime.
Algılayıp görseydin sevgi debimi.
Sormaz beklemez düşünmez,
Tutsak ederdim kendimi.
Enver Özel
09.08.2008
Saat 01.23
Kayıt Tarihi : 9.4.2008 14:37:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!