tutsak düşen şafaktır bizleri çağıran sevgilim
bir gecede göz almıyor ki parlayan ışık
iyi bakarsanda görürsün yıldızları
çökmeden karanlık
en güzel imandır sevgilim
insanın insanı,doğayı sevmesi
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta