Tutsak Dil Şiiri - Cuma Aslan

Anlatma,anlatabilme arzusu
Ne kadar yaksa da içini
Anlatamazsın hayatta hiç kimseye
Gerçekte ne hissettiğini
Seviyorum sözcüğü ağır gelmeye başlar
Çünkü her harfi hatırlatır sana onun sesini
Ve o an durursun
Onu dinlemeye başlarsın
Cümlenin devamı gelmez
Duyuramazsın sesini
Her harf içinde çığlık atarken
Kimse duymaz nefesini

Anlatma,anlatabilme arzusu
Ne kadar yaksa da içini
Anlatamazsın hayatta hiç kimseye
Tam olarak anlayamadığın bir şeyini
Hani rüyanda görürsün derler ya
Rüyanda bile göremezsin
Gerçekte kendini
Şems olup yakarken yüreğini
Sen aldığın ışıkla
Kamer olursun,keder olursun
Baştan aşağı bir anlaşmazlık
Kesilirsin hayatın başına
Ve başına başların feda edildiği
Başın dizine koyarsın başını
Zamanı ve mekanı ve tarifi
İmkansız bir aşkla
Aklın gider o an sadece ruhun kalır
Ve hapis ettikçe dünyayı kalbine
Açılırsın deryalara
Ummanları içersin
Her bir bardakta
İşte aklın yeri yoktur aşkta
İşte yine akılsızca geldik
Baştan başa en başa...