Tutsak Aynalar Şiiri - İsa Yılmaz

kedi’ye…

bir başkasını göstermeye yeminliymiş gibi
her bakışımda bana yalan söyleyen aynalar

ruhumun dondurulduğu sahte kalıpları
ürkek gözlerimin önüne seren aynalar

avuçlarımdan kayıp da dökülen zamanı durduran
beni çilekeş anılarla yüz-göz eden ah aynalar

bir düş sıcaklığını benden esirgeyen
histeri nöbetleri gibi ruhumda paramparça

yüreğimde vefasız dost gibi kırık dökük
aklımda cevapsız sorular gibi karanlık.. ah aynalar

bir gün olsun kalbimin resmini çizseydiniz
karanlığa kapalı kilitlerinizi kırsaydınız.. ah aynalar

bir defa da benimle konuşsaydınız
yıllardır beklediniz de görünce diliniz mi tutuldu

ah aynalar… benden neden bu kadar uzak
bende neden bu kadar tutsaksınız…

26.vııı.09