&&&+++ TUTsak +++&&& Şiiri - Abdullah Özen

alkol,esir tuttu bedenimi
ayırıyor tek-tek sevenimi
değiştirdi yüzüme gülenimi
gönül dosta,beden meye tutsak

yalnızlığıma dost olur sandım
geceleri mey içmeye kandım
her sabah pişman uyandım
gece rüyaya,kan meye tutsak

beyin uyuşuk,beden haraketsiz
ocağım sönüyor cep bereketsiz
alıştım duramıyorum meretsiz
ocağım bana,ben alkole tutsak

içmeyeceğim diyorum da nafile
akşam olunca arıyor kafile
seriliyor önüme sanki defile
göz güzelliğe,ruh alkole tutsak

yetiremiyorum alkole paramı
yakıyor gün geçtikçe yaramı
bekler oldum ölüme sıramı
can ecele,yaşam alkole tutsak

gitmiyorum ailece gezmeye
başladım canımdan bezmeye
hakkım yok kimseleri üzmeye
cocuklar bana,ben alkole tutsak