Bir çiçek vermek ümidi edasıyla içimde
Serap serap en hoş rayihalardan kaçarak
Kanayan kirpiklerimin uçlarından sarkıyorum
Uzat ellerini yetişemiyorum bir başıma
Parke taşlarına gözlerini anlatıyorum
Seni düşünmekten uykular kaçıyor gözlerimden
Ve içimin orta yerinde beliriyor bir sancı
Bir kavuşmak ümidi taşıyorken içimde
Kim tutsak edebilirdi gökyüzünde kuşları
Hiçbir zehir derman olmaz bana bilirim
Sen olmasan uykularımda kime giderim
Ne vardı gitmelerin ardında anlatmayacak
Kadar utanılası arzuların mı yoksa
Saatlerce ölüp bir kez diriliyorum
Böylesi daha acı olsa da şimdi
Yokluğunda seni bir başka seviyorum
Kayıt Tarihi : 14.6.2021 22:47:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!