Yola ram olmak vardı,
Lakin;
Gezegenin her yanı duvar.
Gece hükmünü kuruyor,
Ne çok sır!
Ne çok yalnızlık var!
Zihinler zincirlenmiş,
Geçmiş iki hece.
Biri bende,
Diğeri...?
Kalsın gönlümde.
Anlamak ve anlatmak değersiz özne,
Yaşadıklarım çözülemeyecek bilmece.
Bir de zaman var!
Geleceği kuşkulu.
Ah benim cancağız gönlüm!
Sen niye tutsak kaldın böyle?
Kayıt Tarihi : 29.10.2021 02:00:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Serkan Bol](https://www.antoloji.com/i/siir/2021/10/29/tutsak-305.jpg)
gelecek geçmişin çocuğunu doğuracak
geleceğin çocuğuna iyi bak
geçmişi sevgiyle uğurlayalım ki
geleceğin de sevgiyle geleceği olsun..."
Demek geldi içimden....
Tebriklerimi bıraktım.....
Zamana?
...
Üstelik "ayrık günler" bugünler..
Hiç ummadığımız kadar "cüretkar",
Hiç ummadığımız kadar "riyakar!"
Kim tutsak değil, bu zamanda!
Tebrikler Serkan Bey...
TÜM YORUMLAR (2)