Rüzgâr aşkın tozunu süpürürken
Sokak sensizliğe gebe kalmışken
Her şeyden ümitlerimi kesmişken
Karşıma bir anda sen çıkıversen
Ruhumun kelepçesi ellerinde
Her günüm ki gözlerinin hapsinde
Prangalar artık atan kalbimde
Ev sahibi oldun her gün beynimde
Kılıcımın kabzasına işlettim
Aşkı sen bana tekrar hissettirdin
Gönlümün sarayına hep ahdettim
Geleceksin çünkü seni çok sevdim
Tutsak oldum mavi renkli sevgiye
Yanık bir odada düştüm ne hale
Ne zaman biter gözlerdeki çile
Keşke ne çok sevdiğimi de bilse
Şanlıurfa; 14.10.2020:00:02
.
.
.
Kayıt Tarihi : 14.10.2020 00:04:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!