Tutsak Şiiri - Ramazan Kocapinar

GÜN AŞIRI iNCiTSE ACITSADA SiZiN HEVESiNiZ
GÜN IŞIĞINA HASRET GiDER ÖYLE ÖLÜRÜZ BiZ

HERGÜN ACI VERiP DURSA HASET iHTiRASINIZ
BiRGÜN BOYUN EĞMEZ DiK YAŞAR HALKIMIZ

GÜL BAKIŞI TANIMASA GÖRMESEDE KiMiNiZ
GÜL ATEŞi ZOR SÖNER BUNU BÖYLE BiLiNiZ

DUL KALAN YAR BACI ONLAR BiZiM ANNELERiMiZ
DÜN ALAN SiZiNDi ŞiMDi MEYDANDAYIZ HEPiMiZ

ÇEHRENiZ KARARDIKÇA SiZ SADECE KiRLERSiNiZ
DÜNYADA BARIŞI SAĞLAMAK BiZiM GÖREViMiZ

CEBiNiZ KABARDIKÇA HEP GÜR ÇIKSADA SESiNiZ
HiÇ KiMSEYE EYVALLAH ETMEZ BU YÜREĞiMiZ

Tutsak...

çoluk çocuk yetim
öksüzü gıdasız
yoksul düşkün garibanı
kadınları muhtaçları
nafakasız bıraktınız
çaldınız... çırptınız
güme edip yağmaladınız
siz ne biçim varlıklarsınız

emri vaki sözünüze
sizin bir anlık neşenize
beş para etmez keyfinize
onları acımadan harcadınız
tartıya vursam terazide
biti bin kilo geliyor okkanız
sizler nasıl bir yaratıksınız
haddsiz hesapsız haşeratsınız
Allahtan korkmadınız
kuldan utanmadınız
kuşları avlayıp kafeslere
insanları toplayıp kodeslere
T I K T I N I Z... !!!
---------------------

kuş misali havalanıp
uçmak istesemde
göklere özgürlüklere
bir yanım şüphe ürkek
gözlerim takılı kalıyor
o telden kafeslere

boşver insan kalayım
öyle yaşayayım diyorum
bu seferde aklım takılıyor
demir parmaklıklı kodeslere

kafes içinde zıplıyorum bazen
ızgaradan ızgaraya
hadi TUTSAK kuşum
hadi uç diyorum kendime
ve kanat çırpıyorum
alaplıdan amasraya
sonra ırayıp uğruyorum
taa toroslardan ziganaya

mahkum mahpusum
avluda volta atıyorum
elime ne geçerse
tellendirip tütüdüyorum
gül dalıyla ayva yaprağı
sarma tütünden cıgaraya
-----------------------------

biliyorum bir türlü
kapanmıyor her nedense
açılan o nice yaralar

biliyorum bir türlü
bitip tükenmek bilmiyor
gam keder dertle tasalar

biliyorum elbette
bizi bekliyor bir türlü
gelmek bilmeyen
gelemeyen baharlar

biliyorum onlar beni asla
ikna edemeyecekler
kandırıp döndüremeyecekler
doğru bildiğim yoldan
ayağıma prangalar vurup
ibreti alem için deyip
boynuma kemendi geçirip
gerekçe yaftayla assalar
---------------------------

zalimlere tarih boyunca
beddua lanet okunur
kahramanlar tarih yazar
ne kadar sövüp dursanızda
onlar bizim için onur gurur
hayırla yad edilir dua okunur

gün aşırı haset ihtirasınız
acı verip acıtsada hevesiniz
gün ışığına hasret gider
dik yaşar öyle ölürüz biz
eyvallah etmez yüreğimiz

belki umut hayal benimkisi
birgün sizde elbet biteceksiniz
hoş seda şuhlarla avundunuz
sonsuzluk oysa Allaha mahsus
soysuzluksa size sizin olurunuz
yanınıza kâr kalmayacak kâbus
---------------------------------

ellerime kelepçeler vurup
gözlerimi bağlayabilirsiniz
çünkü bunlar sizin icraatınız
yaptığınız görünen tek işiniz

elleri ve gözleri hallettiniz
peki gönlümü ne edeceksiniz
o benim ve bana ait oldukça
asla elleyip ilişemeyeceksiniz
beni bedenimi hapsedebilirsiniz
bu gönülü TUTSAK edemeyeceksiniz

29 Temmuz 2019 - Almanya
Yazan : Ramazan Kocapınar