Bir gökyüzü olsa,
Sadece bize ait,
Konuşmasak
Sadece baksak,
Gözlerimiz sohbette.
Ne bir ışık,
Ne bir çiçek ne de kimse…
Gökyüzü yeter bize,
Yıldızlar var
Uzak yakın yanıp sönen,
Hepsi kaysa birer birer
Kararsa gökyüzü,
Karanlık bize doğsa
Herkes uyusa.
Ellerin korkak,
Ellerim ürkek,
Ellerimiz tutsak
Harcamasak bakışlarımızı,
Gözlerimiz tutulsa…
Sönse şehir,
Tüm ışıklar tutuk,
Bir sen uyanık
Bir de ben.
Sevda sade bizde olsa,
Kimseler bilmese,
Umursamadan sarılsak
Uzansak
Rengi görülmez yeşillere
Bir gökyüzü olsa
Sade bize ait,
Gökyüzü biz olsak...
Metin Egeli
Kayıt Tarihi : 24.4.2019 09:42:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Yirmidört Ağustos 2018
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!