Artık neçar düşmüş bedenim
Gözlerim şavksız dizlerim takatsız
Yarınlarım ise umutsuz
Var olan umudumda açlık grevinde
Onurum tutsak dört duvar arasında
Nefesim ise iki zalimin elinde
Ben direnebildiğim kadar direneceğim
Taki insanlık ayağa kalkana kadar
Taki dağ ile taş dile gelene kadar
Taki mazlumlar zafer ipini göğüsleyene kadar
Ben geceyi sabahsız yaşarım
Çünkü ruhum firarda bedenim açlık grevinde...
memoçilo
Mehmet Ali DemirelKayıt Tarihi : 23.12.2017 11:41:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mehmet Ali Demirel](https://www.antoloji.com/i/siir/2017/12/23/tutsak-249.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!