Tutsak (186) Şiiri - İbrahim Arslan

Tutsağım benim...

bırakıversem elimden kayıp gidecek,
sonra geceler bana uzayıp gidecek..
birşey ki mümkün değil vazgeçmek
birşey ki tek sevinci yaşamanın...
tutsağım benim
ben ona
o bana tutsak...

tutsak şu yıldızları ellerimizle tutsak,
bugünü,dünü,yarını,yarınları unutsak...

nereye gitsek...kendimizi unutacağımız..
bir ayna yok,kendimize bakacağımız,
bir tohum yok..toprağımızda yeşerecek,
sende,bende bilmediğimiz bir yerdeyiz..
nereye gitsek?

kimse bırakmaz bizi..kimse bırakmaz

tutsağız...
bugün mutluluktan çok çok uzağız..

bırakıversem bir daha dönmeyecek,
sonra güneş bana hiç doğmayacak,
birşey ki tarifi o kadar zor
birşey ki tarif etmesem öleceğim...
tutsağım benim
hem kutsalım benim...

yamalı,benim de kalbim her yerinden yamalı...
biz yanmışsak,bu ateşte...güneşte yanmalı..

tutsak,şu yıldızları ellerimizle tutsak...
17.11.2009