Tutsak 2 Şiiri - Enis Özel

Şöyle bir uzanmışsın,
Zaman geceye yakın
Her taraf belki de karanlık
Gökyüzünde ay ya var, ya yok,
Bilmiyorum.

Bir şeyler konuşuyor birileri
Evet evet sanırım,
Gelecekten bahsediyorlar
Ya bir düş ya da bir hayalle,
Umut arıyorlar.

Umut;
Bir sevgi bir kalp ile,
Özlenen dünyada ki hayalleri
Duyup ardından...
Burnunda tütüveren
Anılarla düşünebilmek

Nedir ki...
Bir boşluğun boşlukta sallanan,
Boşa bomboşa doğru yol alan
Boş zamanın ardındaki izlerin
Keder ve acıları
Bilinemez ki, yaşamadan,
Anlaşılmaz ki.

Sevinemez ki;
Bir gül bahçesinde tutzak kalan
Bülbül kanarya ve serçe
Ne kadar yükseklere uçsada
Gönülden, şakıyamaz ki

İçinde bir burukluk, bir acı, bir sıkıntı,
Gözler her an özgürlüğü, özgür olmanın
Vereceği mutlulukla
Boşlukta beklemede
Özgürlüğe doğru ilk kanat
Çırpışını,
Düşleyebilmekte...