Tutsak Şiiri - Feyza Muhurlu

Tutsaklığım yeni değildi,harap olduğum da
epey zaman doldu bilinmezlikle geçen
zahir geceye ay düşmüş kimin umurunda
sarhoşluğuna alıştım da,
bir yokluğunu kalben yenemiyor divane yüreğim..

Erişilmez sürgünlerinde artık yetmiyor cümlelerim
ben,benden çoktan vazgeçtim
gel de,kelimelere can gelsin
gel de; güldür bari yüzünü onların..

Tanıklığında geçmiş-bitmiş sandığın geçilemez yüzçevirmişliğin,unutulmaz
gitgide daha belirgin vurgunların,çabalasam da affedilmez
sınırda kalmış görünse de varedemiyorum
her yana saçılmış,ne yapsam gölgelerini birleştiremiyorum
olmuyor,oldurulamıyorsun terkettiğin yerine..

Farzediyorum ki; VARSIN,HATTA HİÇ GİTMEDİN..!
İşte orada öylece duruyor zaman,ilerlemiyor
sabaha az kaldı aslında,bir rüya gibi gözlerimin önünden geçiyor..sun
oysa henüz gözlerimi kapatmadım
aylar var ki bu böyle,belki yıllar,belki de...

Alışılagelmişin dışındasın,hiç dahiline çekemedim aş(i) k/arlığını
anlam veremediğim sabırsızlığına denk düşüremedim yarlığını
çözülmez düğümlerle bağlıydık işte,anlamadın bendeki varlığını
Hep sınadın,yazıp sonra da bozuyordun aramızdaki anlamsız oyunlarını..

Sana yetişemeyen yürek bitap düşüyordu ardında
sadece kabul ediyor görünüyordu
çepeçevre sardığın gökyüzümü yere düşürmemekle geçiyordu
bütün, bütünleşme çabalarım..
Yalnızlık diğer adı..m olmuştu artık kendi adımı unutmuşken
herşeye adı..nla seslendim DUYMADIN,insafsızım..

Bırak diyorumartık yakamı,tutsaklığım kendi içinde esaretiyle yaşasın..
Sabrımın son deminde yaşasın yaşayabildiği kadar..
Zaten bu yaban dünya çok kısa; bugün varız yarın yok,
bırakta kendi yokluğunda bulsun aşkı,sevdayı,nasıl yaşanıyorsa işte öyle..
ister sızısıyla,ister aşk ile ansın ad..larını derbeder yüreğim..

Sınama artık; sınavım bitti..!
son durakta verdim bütün cevaplarımı
yanlışlarım doğrularımı götürse de
feda ettim akan yaşlarımı..

Belki,son hayalde hep yaşadığını bilmeyeceksin,olsun..
Uçurumlar da böyle yaşanırdı işte deli-divane
yanyana gelemezdi yazıldığı gibi..
unutmuştu,unutturmuştu zaman belki
ama unutulmamıştı ve unutulmayacaktı..
bilseydi...keşke...

Takdiri kimseden beklemezken
kendim tartıp,sessiz çığlıklarımla
sonuca kendim varıyorum
saplantılarımla yaşıyorum,EVET

Yazarım da..Bozarım da
ben bu oyunu kime ne..!
bu kimsesizlikte kime ne..!

Bir eflatun..
10 08 2011-01:40 İzmir