Tutsak Şiiri - İbrahim Arar

Sensizliğin karanlık sokaklarında
Arayıp durdum seni her köşe başında
İçimde bir yığın hüzün bulutu
Seni düşledim gecenin ayazında

Yalnızlığa tutsak etmiş yokluğun
Esareti yaşıyorum senden uzakta
Gönül limanım puslu ve soğuk
Karla kaplanmış yüreğimin dört bir yanı

Ağlasam şimdi ne fayda
Feryadımı duyan yok
Mahkum etmişler bedenimi
Esir olmuşum sensizlik kafesinde

Söyle sevgili, hürriyetim çok mu uzak
Bir hayalden mi ibaret, sana kavuşmak
Düşlerimle mi avunacağım her dem
Yoksa varmı ufukta senle yaşamak

Artık hiç bir şeyin anlamı yok
Tutsaksa bedenim yokluğuna
İstemem, ısıtmasın tenimi Güneş
Farzet ki hiç sevmedim seni ben...

İbrahim ARAR
07.12.2010