Bu şehrin yıldızları vardı.
Parlak,aydınlık,mutlu.
Özgürdü olabildiğince ışıl ışıl.
Göz kırparlarlardı bazen çapkınca,
Bazen küserlerdi mehtap çıkınca.
Bu şehrin yıldızları vardı.
Bir gün ay tutuldu.
Seni ele sevirem ki...
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
Devamını Oku
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
