heey…dedi
içimdeki ıssız çocuk
bu gün ziyaret günündü beni
unuttun mu?
ve nüksetti
içimdeki irkilmelerim
Kırgın ve yaralı yüreğimin önüne,
Bir kapı açtın zannettim.
İnanmayı, güvenmeyi istedim.
Araladığım kapıdan sızan ışığın;
Ufacık bir rüzgarla sönecek
Mum ışığı olacağını nerden bilirdim.
Devamını Oku
Bir kapı açtın zannettim.
İnanmayı, güvenmeyi istedim.
Araladığım kapıdan sızan ışığın;
Ufacık bir rüzgarla sönecek
Mum ışığı olacağını nerden bilirdim.



Kutluyorum...saygılar.
Korkunun ecele faydası yok..
Yok da, o çocuk; o, korku sayesinde mi var hala içimizde dersin... Hani o incitmeme, zarar vermeme tedirginliği. Şu üç günlük Dünya'da...
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta