heey…dedi
içimdeki ıssız çocuk
bu gün ziyaret günündü beni
unuttun mu?
ve nüksetti
içimdeki irkilmelerim
savunmasızlığım
durdu zaman
bir bilsen…dedi
ne kadar soyunuğum senden
ve ne kadar yalnız
üşüyorum
sus n’olur…dedim
bilmiyorsun
anlatamam gerçekliğini
yaşamın
anlamlı da olsa
boşuna
çocuksu başkaldırışın
elimde olsaydı eğer
sihirli açkısı
onulmaz tutsaklığımın
sana koşardım
anladım ki…
çaresizim
istemeden büyüyorum
24.10.2009
Ali SelKayıt Tarihi : 26.10.2009 05:05:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
En çok korktuğum şey içimdeki çocuğu yitirmek. Büyüdükçe biraz daha büyüyor korkularım.
Yok da, o çocuk; o, korku sayesinde mi var hala içimizde dersin... Hani o incitmeme, zarar vermeme tedirginliği. Şu üç günlük Dünya'da...
TÜM YORUMLAR (2)