Tutsak Olma Şiiri - Ahmet Aydın 18

Ve beklenen cemre düştü toprağa.

Sen toprakta tohumsun, suskun,
Tutsağı olma karanlığın, güneşe yürü;
Sabrınla kar umudunu,
Aşkınla kar özlemlerini,
Baharın renkleriyle kar renklerini,
Tutsağı olma yalnızlığın;
Uzanabildiğin mesafede sana uzanan el,
Tut ellerimi çocuk.
Uçur yüreğinden kuşları,
Dağıt sendeki renkleri, güzelliği,
Tutsağı olma suskunluğun;
Savur küfrünü, söyle türkülerini,
Bir bakış uzağında sana açılan kucak,
Sarıl bana çocuk.
Tutsağı olma olma korkunun faydası yok ecele
Yok saymakta olmaz, ölümü önemse,
Bir nefes yakınımızda, gelmesin çocuk ömrüne.

Sarılda büyü, sarıl sevgiliye.