Tırnaklarınla kazıp,attığın bu temeli,
Binbir ümitler ile,yaptırdığın bu evi,
Gözün gibi bakarak,kurduğun o emeli,
Büyükbaba tütmüyor,söndü babaocağı...
Beş tane evladını,nazla baktın büyüttün,
Kendi kurallarınla,onları hep eğittin,
Büyük sülalendeyse, kocaman bir söğüttün,
Büyükbaba tütmüyor,söndü babaocağı...
Kara toprak seni de,zamansız alınca bak,
Yavruların evini, bir anda satınca bak,
Hatıran dolu yuvan,ellerin olunca bak,
Büyükbaba tütmüyor,söndü babaocağı...
KARACAKIZ; Üzülme,düşünme hiç derin den,
Dünyanın kanunu bu,bir şey gelmez elin den,
Ayrılmak zor gelecek, yıllar geçen evin den,
Büyükbaba tütmüyor,söndü babaocağı...
19.04.2001/perş./KARACAKIZ; E.AKTAN
(durum şartlar ne olursa olsun baba yadigarına sahip çıkmak lazım)
Elif AktanKayıt Tarihi : 17.7.2006 17:29:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
aileme ve babamdan sonra taparcasına sevdiğim rahmetli büyükbabam'a yazdım insanoğlu hayatta neyle karşılaşırsa karşılaşsın durum şartlar ne olursa olsun baba yadigarına sahip çıkmalı ve o ocağı söndürmemeli anısını yaşatmalı ama ben bunu tam tersini yaşadım ve hala içim sızlar bu anlamda...
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!