tutmayın ne olur, bırakın!
biraz karanlık olsa
gözlerimde şimşeği bulsam!
nice sahtelikler de gezen o
ben sahiden bir yumrukla durulsam.
tutmayın, ne olur beni
açılsam biraz kalabalıklarda
en önü tutsam!
ilk jopa kurban bir gösteri çılgını
avazım çıktığı kadar ağlasam
yine de siz tutmayın beni.
her şeyi usuldan sindiren
bir nice haldir ruhsuzluk.
bu demde bu kayıp
hücremde bir ayıp, bedeni suçlu
bir mahşer gibi günleri saydıran
her şeye karşı tutmayın beni.
Kayıt Tarihi : 3.12.2013 22:58:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!