Tutmayın,
Bu duygu saf elektronlardan geçiyor ve ışına kavuşmak için,
Güneşlere selam çalıyor.
Ellerini özgür bırakırsanız,
Volkandan bir kağıt gibi dağılacak ve dökecek kendini,
Bu duygu saf morluktan geliyor.
Ve bize daha yakın bize ait.
Durdurmayın,
Selleri aşan bir taşkın gibi ilerlemesine set çekmeyin,
Bastırılmış herşey daha güzelini yaratır saçmalığının heykellerini yıkmak için,
Kristallere dokunmak için yıldızlara göz kulak olun.
Kayıt Tarihi : 9.2.2015 19:30:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Emre Doğan](https://www.antoloji.com/i/siir/2015/02/09/tutmayin-2.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!