Tutmaya meylim vardır,insan olanın safın ...

Yaşamın,
yontusudur
derinden ötesinde;
kendince,
Hayatı yorumlamaktır,
olgun olmak.....

olgunluğunda yaratılır,
yeniden,yeniden insan..
tek lüksümüz sevdamız,
kalemimiz ince,kağıdımız ap ak,
dost kapısından girdik olgunluğa mavice...
ne yürekler gördük katran misali,
ne çığlıklar işittik en acısından..
çıkarttık vefa yı bozacı olmaktan,
bin düşündük tek söyledik bir ağızdan..

kırgınlığımızı yıkadık,
yatağında şeffaf, deli akan,
olgunluk suyundan da,
hayatın yalan yüzü yıktı bizi,
bir sigara içimi vaktine sığan
dostluklardan..
hikayedir, geçiyor zaman
acısıyla en onulmaz yıllar,
derinlerimizde sakladık, olgunluktu,
kavram olan..
hem seviştik,hem dövüştük,
bilinmez kaç kişi yakaladı adı olgunluk olan..

ayıplar arkasına saklanmış kimlikler,
sohbetin erdiği olgunlukta,
kalamayanlar,
çamur atmalar,zalimce alkış tutmalar
adı bu olmamalı bize öğretilen,
olgunluk olan..

tutmaya meylim vardır,
insan olanın safına,
hırs asla insan olamamaktır sanımca,
çok şükürlerimiz olmalı dostlukta,
özü sözü bir olmalı derim,
adı olgunluksa...
ömür yorgun doğar emanet mekanda,
kesilirken göbek yaşamda,
anlarsın ki,
kendini aşmaktır tek düzelikte,
hayatta,
insanca,
olgun olabilmek...

fügen..

2008 in vakitlerden güneş ve rüzgarla,
aldırmadan hayata meyvalarının olgunlaşma vakti..
inadına..inadına..insanca..