Tutmadı Sensizlik
Boşuna bekleyip umut etmişim.
Kandırdığını bile fark etmemişim .
Rahat etsin diye senin için,
Hiçe sayıp kendimi mahvetmişim.
Bir veda, bir sessizlik.
Olmadı, tutmadı sensizlik.
Hayatımda sürekli bir belirsizlik.
Bu hayat değil, resmen çaresizlik.
İçim kanıyor, hep feryat figan.
Benim gibi kendini sana adayan.
Var mıydı, yokluğunu mumla arayan?
Olmayacaktır, oldum artık çağlayan.
Sürekli oyalayan, meşgul olan sen.
Kendini yok sayıp harcayan ben.
Hiçbir şey olmamış gibi gülerken.
Rast gelirsin bana her gün sızlarken.
Bilal Kurtar
Kayıt Tarihi : 25.2.2022 23:39:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!