Tutma kendini Şiiri - Sevil İsmail

Tutma kendini,bırak
Aksın içine biriken mutluluk
Zorlanırsın ilk başlarda, ama
Bir bakarsın ki, nehir gibi akıyor
Yüreğinde zehir olan bu hayat.
Yakalarım sanırsın, uzanırsın,
Üzülürsün tutamayınca zamanı,
İsyan edersin, çırpınırsın,
Tutunacak dal ararsın boşlukta,
Gözlerin dolsa da,akmaz
Hesapsızca biriken yaşlar
Tutma kendini,bırak,
Durmaksızın akıyor,seni
Senden alan bu hayat.
Uzatırsın ellerini,dokunursun,ama
Tutamazsın,avuçlarının arasından
Kayar gider
Öylece ardından bakıp kalırsın,
Zordur hayatı yaşamak,
Tutma kendini, bırak
Çünkü daha da zor olur
Bu hayattan ayrılmak.