Ağırdan çıkıyorum sakızağacı sokağının yokuşunu.
Sağım solum alabildiğine yıldız kapanı bu zifiri gecede.
Uzun ince bir Aşık Veysel türküsü ki sorma,
Ağlatan mehtabın kan kızılı gölgesinde...
Kırk yıllık bir kahvenin hatırında kalmış tebessüm,
İki kadeh rakı ile mezelenmiş hasret sohbetleri...
Beni görünce kaçma ne olur
Ceylan ben seni vuramam
Saklananıp beni süzme ne olur
Ceylan ben seni vuramam
Tenhalarda bir gölgeyim
Devamını Oku
Ceylan ben seni vuramam
Saklananıp beni süzme ne olur
Ceylan ben seni vuramam
Tenhalarda bir gölgeyim