Tutkusuydu/öğretirken Öğrenmek

bir yavru kuş teslim etti /kanadını semâya
umutluydu/azimliydi
bir o kadar tedirgin

uçmalıydı
bekliyordu/ yıldızlarda özgürlük

’olmaz! ’dedi /anasının sevgi dolu yüreği
’gitmem gerek! ’
kararlıydı
gökkuşağı toplamaktı eteğine dileği

öyle mutlu
öyle kutlu
yolculuk ki/semavât
gözlerdeki huzmelerde can/ hayat

anne sesi/yürek sesi/ bilirdi
dinlemedi
bir çırpındı/pîr çırpındı/yükseldi

ışıl ışıl yıldızlara kurulmuştu salıncak
sersemledi
sendeledi
yılmadı

derin derin/ ince ince sızlasa da yüreği
tohumdaki çatlamada muştulandı /mutluluk
sözcüklerin gizeminde katmerlendi /kutluluk
selam durdu kardelenler/selam verdi Uranüs
kumaşında sabrı biçti/nakış nakış işledi

engeller mi
vardı elbet/düz değildi yolculuk
kucaklarken ilk çiçeği veriverdi tomurcuk
böyle böyle büyüttüğü çiçekleri derledi

Edebali bir aşk gibi kulağında çınladı
Akşemsettin otağında asaleti anladı
Taptuk Emre ocağında hakikatten pay aldı
ben’den geçti/ bir’e vardı /var’dan çıkıp hâl oldu

başöğretmen Atatürk’e minnettardı her daim
tutkusuydu/ öğrenirken öğretmek
öğretirken öğrenmekti utkusu

ellerinde dudaklardan alınlara yükselmiş
anılardır şimdi onu avutan