Tutkusak Şiiri - Oğuz Toy

Peştamalların aşkıdır böyle mahur böyle übeda
Karşıma çıksa başkadır şöyle müphem şöyle elveda

Aşk muhtırasıdır meltem ruzigarında esen
Hercümerç edip fışkıran dalları yereseren
Köpüren dişleri gece vakti hercai yeşeren

Dişlerim oluk oluk kanlı
Aynalar bana varır yanlı
Dışarıda süregelir başkalarının aşkı
Ve bakılır öylece zanlı

Bitmiş tükenmiş bir okyanustayım ey tanrı
Bana bıraktığın bulutlar güzeller hepsi sanrı
Benden sonra gidenler hep başkalarına vardı
Ama olsun güzeller zaten hep benimle vardı

Bugün içilmez ilaçların günüdür artık
Bir gönül sümbülüdür daktiloda batık
Ve ellerime kendiliğinden sirayet eder yarık
Kafam kırık bank ılık aynaların asık apaçık
Mıh gibi belledim dizleri kaşlar ondan çatık
Ve sallanan kumaş parçaları bıkmış salık
Ama kaptırma o dirsekleri öyle açık saçık
Burası şimdi insanlar sofrası ben en adi sanık
Kurtluğa adadım kendimi ben ki en asi sapık
Mahur görünüşleri sakladım kabanaltı alışık
Papatyalı ten bi garip bugün neden bu sarılık
Rüyalar şahsi yüzleşmekle müşterek münâfık
Elzem değil sen yine benle kalmayabilirsin mutabık
Ama süründüğümüz yollar elbet kesişirse muvafık
Bileyim ki seni ahımın ahı yaptı bu aşk-ı müsabık

Zannımca bu ihtisasın müştemilatı bambaşkadır