Tutkunun Otesindeki Sevda

Ask davetsiz misafirdi yuregimize
Ya da biz oyle saniyorduk
Bin yillarca birbirimizi aradigimizi unutarak tutku buyutuyorduk
Tutku avuclarimizdaydi
Ve yenilgi degildi asla bu
Yengi olmadigi gibi
Cunku bir bulusmaydi tutkunun icinde sakli olan
Tutkularimizla atesliyorduk askimizi
Sen gulumserken
Sen sevdayi soylerken tutkuyu buyutuyordun
Ruhuma bir kivilcim atiyordun
Tutku buyutuyordum sana
Savuruyordum senden yana
Ve sicak bir alev degiyordu yanaklarina
Uykularinda sehvetli duslerin dogurganligina ulasiyordun
Ve sabah ruyalarin tatli yorgunlugu
Dudaklarinda ismim en son hece uyaniyordun gune
Acimsi bir gulus degildi yuzundeki
Ve korkan bir bakis degildi gozlerindeki
Kendi uyanislarimdan
Kendi duslerimden biliyordum seni
Tutkuyu tutuyordun bir elinle
Bir elinle sefkati sarmalarken
Ve tutkunun bukulmeyen kolunda tasiyorduk istegimizi
Atesler yaniyordu yuregimizde
Ateslerim ulasiyordu sana
Yakiyordu seni de
Beni yaktigi gibi
Atesimin kivilcimi sende sakli
Muzip bir gulumsemede sakliyordun alevimin anacligini
Ve gulumsuyordun sen yine de
Anladigini soyledigin yerde basliyordu anlamamazliklar
Ve anladigini soylemenle basliyordu kacislar
Pusula araman bosuna
Yonu yok bu sevdanin
Cunku tutku otesi diyordun sen sevdamiza
Ve tutku yon bilmezdi
Huzuru tutkuda bulmak bir bilmece
Oysa kendini buluslardi aradigin
Oysa sadece sen oldugun icin sevilmekti aradigin
Teni yakan bir ates vardi belki
Baska ates aramiyordu ki yurek
Oysa tutku otesi diyordu dudaklarin bu sevdaya
Ve tutku en buyuk yangindi
Geri donulmeyen yollarin sonunda sakliydi tutku
Ve tutkunun icinde sevda
Tutkunun icinde aradigin kendin sakli
Oysa gecti artik geri donulmeyen yollarin seruvenine atilmak
Cunku hayat cizgisini cizmisti
Bir fasit dairenin icinde donecekti yasam
Ve tutku bilinmeyenlerde
Tutku pusulanin kor yonunde
Saskin
Yakacagi bir beden olmadan
Sonecekti
Oysa tutkunun bedeninde iki ruh sakli
Iki birbirini arayan yurek
Bitecek miydi bin yillardir suren arayis
Bitecek miydi yasama direnis
Cunku kendini bulustan once
Bu sevda yasama bir direnistir
Mutluluga el uzatistir
Ya da mutlu olma umuduna sarilistir
Ve elimizde kor bir pusula
Oysa tutku otesinde yon yoktur
Sadece seruven vardir
Ve seruven geri donulmez yollarin ucundaydi
Oysa zamandan calinabilirdi
Oysa yasamdan calinabilirdi bir kucuk yangin
Bir yangin yurekte bin yillar yanacak
Bin yillar boyunca aydinlatacak butun gelecek seruvenleri
Cunku bugunku biz olmadigimizi bilen sen ve ben
Cunku bin yildir ne oldugumuzu bilen sen ve ben
Cok onceden karar kilmistik pusulasiz yolculuklara
Kucuk bir gunahin koynunda gizliydi simdi hirsizligimiz
Ki her gulusun bir gunah
Ki her sevdali sozcugun cehennemlik ates
Gunahin suyu degmisti bakislarimiza
Islanmis gunahin tohumlariyla yureklerimiz
Ya da gunah diye bildigimizle
Oysa bin yildir ariyorduk biz birbirimizi
Bin yildir yine teslim ediyorduk sevdamizi gunahin korkusuna
Ben tutkuyu yasiyorum simdi gulum
Belki sen tutku otesinde bir yerdesin
Ama ben sensiz
Sen bensiz
Bir baska bin yila saklayarak sevdamizi
Kor pusulamizin yonsuz dairesinde kosar adim ilerliyorduk
Belki ilerledigimizi sanarak yuruyorduk yasam denen koprude
Ha dustuk
Ha dusecegiz diye korkarak