Tutkunum sana. Şiiri - Evrim Evrensel

Öyle ki,
Yayıldı gitti aleme,,
Anca alabildim kaleme,,
Sana bildiremedim birtürlü,,,
Seslendirtemedim dilime,,
Yayıldı aleme....

Sana meylimi dahi anlayamadım,
Nasıl anlatabileyim diye sayıklarken,,
Nasıl dökeyim kaleme,
Yayılmadan aleme....

Sana tutkunum..
Söyleyeceğim sözler tek tek,
Düğümlenir boğazıma yürümeyerek,
Akacak ken sana,,,
Düğümlendi kaldı boğazımda...

Ağlayasım gelir, ağlayamam,
Gözlerim yüklenir bulutlarını,
Boşaltmak için yüreğinin tarlasına,,
Ki sulansın toprağın evlek, evlek,
Yeşersin sana olan tutkum,
Açılsın dal dal ve çiçek,çiçek.

Tutkunum sana,
Görürsen kurtarırsın beni,
Sana anlatamama derdinden,
Bulutlar yüklü gözlerim dolu dolu,
İnan şaşırmışım sağı solu,
Ah bir boşaltsa bulutlarını,
Aşılır engeller,
Açılır sana geleceğim sevda yolu...

Tutuldum canına,
Tutkunum sana,
Yağmurumsun benim,
Bulutun yüklü gözlerim...