Tutkunum
ey dikenine gül olduğum
kışına buz olduğum
güzünde sararıp solduğum
Sen ki cana bir nebze aziz cansın
Sen ki gönlüme gönülden heycansın
Bırak şu bedenim uğrunda yansın
Sevmişim ya boş ver kader utansın
ey aşkından helak olduğum
yanında acemi çaylak olduğum
kapısından her sefer kovulduğum
Ölüm deme bana gözlerin yeter
Sürün deme bana sözlerin yeter
İki dünya seni özlerim yeter
Sevmişim ya boş ver kader utansın
ey göğümde yıldız saydığım
cemalini cennet saydığım
yemeden içmeden doyduğum
Dermansan der beni çürüyeceğim
Şaştım kaldım nasıl yürüyeceğim
Yaşamıyorum öldüm öleceğim
Sevmişim ya boş ver kader utansın
Coşkûnî Ankara -Kasım 2021
Kayıt Tarihi : 10.11.2021 07:11:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!