Kendimden uzak düşüncelere hasret kaldım.
Karanlığa inat güneşe sevdalanmadık mı?
Görmeliydi sabahı, akşamı,
Bir sızıda bekleyen taze baharı.
Öylesine bir hüzün, buruk sevinç değildi bizimkisi.
Aşk kumsalında oynayan çocuklar gibi
Hayallerimizi yıkan bir dalgaydı korkumuz.
Kendimden uzak düşüncelere hasret kaldım.
Karanlığa inat güneşe sevdalanmadık mı?
Görmeliydi şehri, ışığı,
Yağmurdan sonra kokan toprağı.
Öylesine bir hüzün, buruk sevinç değildi bizimkisi.
Gökyüzünde uçan kuşlar gibi
Özgürlüğün esiri olmaktı tutkumuz.
Kayıt Tarihi : 13.8.2017 15:54:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!