Evimiz yeşil oturak bir tepede idi
Kuşlar biraz daha yakın uçardı tepemizden
Bazen kaldırırdı bizi oturduğumuz yerden
Bazen dünyadan habersiz tutkumuz özgürlükte idi.
Güneşin batışı her akşam evimize misafir olup
Kapımızın önüne,pencerenin göğsüne vururdu
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta