Tutkuların Senfonisi

I.
dehlizlerde bir başkadır ışık huzmeleri
göremezsiniz güneşin doğduğunu
şehirlerin ayaklandığını
tepelendiğini sokakların
içinize doğar
hissedersiniz belki
dört duvarla çerçeveli engin denizleri
eldeki kelepçe bilekteki zincir ne ki
tutkuların tutukluğu
en acımasızı

II.
hüdhüd kuşu alıp götürende
bin yılların ötesine
tutkularınızı
yutkunursunuz belki
en içteni kaynar
ruhunuzun mısralarında
en içteni çınlar
yüreğinizin atışlarında
satır satır doğranır
yutulursunuz nokta nokta
ama ölümsüzdür tutkularınız yine
...........................
dehlizler ne ki

III.
rahvan bir attır tutkularınız
kıtaları okyanusları aşar
bir değil bin ışık yılı hızla
deler tutkularınız zamanı
Kalu Bela’daki akittir bu
sarsar alışılmış düzeni

IV.
zaman yaratıldı
insan yaratıldı
ve sonra
öğretildi isimler
bir bir
var oldu fikir
başak açtı tutkular
yüreklerde
yürekler gül bahçesi

V.
tutkunun yürek atışıdır
kan şerbeti
uçuk dudakların susamışlığına
hüseyni direniş
sevda bahçesinde hiçlemek dikenleri
kucaklamak ölümü gerdeğe girer gibi

ölüler güler mi bilmem
alay ederler mi,
acır mı insanlara iskelet
küçüklerin toplamında mı yoksa büyük kıyamet?
tutkunun fetreti işte burada
yosun tutmuş kemikleri dedemin
ayaklarımın dibinde
asıl ben debeleniyorum
...........................
vicdanımı ısırıyorum

VI.
toprağın bağrında saklıdır
göğün derinliklerinde..
kayıtlıdır silinmez defterlerde
en kanlı trajedi
habercinin birisinde
sevdamız bizim
ebedi doğruların defterinde
çile
gün doğumlarına gebe
ötelerden haber ver bize:
fil orduları gelende
sizsiniz ebabil kuşları siz
yedi düvel bir araya gelende