Tutkularim Şiiri - Dilara Temawi

Duygularimmi beni yolumdan döndürecek?
Bana celme takabilecekmi tutkularim?
Sonum olabilecekmi saplantilarim, emellerim?
Bana benligimi kaybettirebilecekmi gönlümün feryadi?

Saliverdim kendimi dünyanin ciddiyetine,
Orta yerde dertlerimi birakip,
Ulasamadigim hedeflerden kacip,
Bir ulasilmazin pesine daha düstüm.

Hep resimler gibi hercai kalmakti arzum.
Düsünmeyi istemedim, duygularim konusurken.
Kalbimin dili var ey ulu sair.
Gözyaslarim, kalbimin hic sürcmeyen dilidir.

Unutmayi bilmezdim, unutulmadan önce.
Vefayi bilmezdim, vefasizligi tanimadan önce.
Hayallere inanirdim, gerceklerden önce.
Kuru laflara kanardim, cefayi görmeden önce.

Tutkularin kurbani olmak mi yasamin felsefesi?
Kalemimi oynatan gücün adi ne?
Siyrildim dertlerden, nefretlerden hatta sevgilerden.
Her an bir bosluga itiliyorum bos olan bedenimle.