Tutkular Kalıcıymış Solgun Zeminlerde

Yüksekteydi odan
Zemindeydi adam
Demindeydi:
Yüksekteki odandan Bolu'nun çamlı tepelerine bakışın
Asla seni orada göremediğim

Kaldırımları tekmelerken aşağıda
Gezinirken yalnızlığını Atatürk Caddesinde
Acaba beni hiç fark ettin mi
Dostluğumu duyumsamayı gerçekten istedin mi

Tutkumu dostluğa tercümeyi hiç düşünmemiştim
Teslimiyetin sancısına teslim olmayı ise hiç
Doğuştan kollarım yukarıda doğmuşum
Aşkına hazırlıksız değil
Varoluşum gibi uyuşmuşum
Varolmakla ilgili kaygılar
Her vuku bulmada tezahür gösterse de
Örtüsüz izleğine durulmuşum
Varlığını bir yengi meselesi gibi görmektense
İtkisel edimlerin saman alevi sonlanışının hemen ertesinde
Varlığımdaki titrek bir alevin gölgesine solmuşum
Daha önceleri öncelerine yaptığım gibi

Tutkular kalıcıymış solgun zeminlerde
Fark edilmeyen dokuların ipliksi uzanımlarında
Uzanmak bakiymiş
Tüketil(e) meyen hissiyatın koynunda
Gül yüzlü odanı düşünmek yine
Çatı katında