Tutkular (düz yazı) Şiiri - Hüseyin Özcan

aşk gibi sevda gibi ya da herhangi bir varsayım peşinde,
tutkuyla bir amaca yönelip,
daha sonra o amaca ulaşmak ve gerçekleşip istediğinle kavuşmak,
aslında en büyük ayrılıkların başlangıcı..........
ve bu buluşma;
o arayışlar içindeki amansız merak ve heyecanların yok oluşu
ve peşinden sıradanlığın gelip herşeyin cazibesini kaybetmesi.........

büyük bir tutku ve sevda ile ve bu serüvenin her türlü
hüznü ve acısıyla geçirdiğiniz günler geceler,
aslında sizin için yaşamın en güzel rengi olur......
günlerce....aylarca.........yıllarca.......

ne zaman ki tutkularınız ve amacınız gerçekleşir,
başarılı olursunuz sadece.......
bütün hissiyatınızın yerini koca bir boşluk alır,
bir zaman sonra o acı çektiğiniz hüzünleri,
ve bir zamanlar gerçekleştirmek için can attığınız
ihtiraslarınızı ve tutkularınızı ararsınız..........

sonuçta;
bir amaca ulaşmaktan çok o amaca ulaşmaya çalışmak
en büyük mutluluktur.........
hüzünlü ve acı verici olsa da.....
ve siz;
gerçekte tutku ile peşinden koştuğunuzdan değil
tutkularınızdan zevk alır ve mutlu olursunuz.
tutkularınızın gerçekleşmesi ve zaferi,
aslında insan ruhunda büyük bir kaybedişin başlangıcıdır.
amacın bitmesi büyük bir boşluk verir insana..........

bu belki insanın manevi yaradılış şekli,
hayattan hiç vazgeçmeme gereği belki de..........