Ayrılık, kurşuna dizmiş imgeleri,
Gidişinin gölgesinde bıraktım sevinçleri.
Anılarda kalan gülüşlerindir yalnızca,
Şiirime can, sevgime heyecan veren...
Yürek yoldaşım, aşk kaynağım,
Gülen yüzüm, bitmeyen şiirim…
Bulmadan yitirdiğim, özlem çiçeğim...
Sensiz, yaz gecesinde bile üşüyorum.
Gece, yıldızları ister,
Güneş sabahı…
Ben seni isterim,
Nerdesin bir tanem?
Belki de gerçekte yoksun…
Boşuna dememiş Attila İlhan:
“Ne kadınlar sevdim zaten yoktular “
Kayıt Tarihi : 6.8.2018 23:19:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Ayrılık hüznüyle,gerçek ve düş arasında bocalama...
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!