Tutku Şiiri - Tahsin Piliç

Vurdular parangalara,
Ellerimi, ayaklarımı bağladılar,
O küçücük hücremde,
Demir kapıları,
Bir bir kapadılar yüzüme.
Beni, senden,
Sevdiklerimden,
Ayıracağını sandılar.
Ama yanıldılar.
Kibrit kutusu büyüklüğündeki,
Kapı mazgalından
Dünyayı soluduğumu
Düşünemediler.
Senden, sevdiklerimden,
Ayrı koysalar da,
Kalbimden söküp atamadılar.
Beynimden,
Yasak koydukları düşüncelerimi,
Daha da bilediler