Tutku Şiiri - Fatih Hüseyin Nanelidere

Gözlerin çağla rengi umudu,
Hayata tozlu bir yol verdi.
Bir gün dönsekte bu şehre
Yüreğim yine kan ağlayacak.
Korkaklığının üstüne
Bir temmuz günü terkettiğin
Bu şehre yalnız dönmeyeceksin.
Biliyorum ve korkmuyorum artık
Koridorlar, caddeler ve sisli Erzurum akşamları olmayacak hayatımda.

Köşebaşlarında ve kantinde geçen sinsi planlar bozulacak
Korkunun ve karanlığın izleri sende kalacak.
Şair gene bana kızacak
Gene aynı masada oturacağız
Ve her zaman ki gibi:
'Boş ver oğlum'diyecek.
Hangimiz dolu verdik ki
Boş aldık? ? ? ? ?
Şair boş verdi mi?
Ya koca Yakup? ?
Akşamları sorgu köşesinde hangimiz suçssuz kalktık ki?

Pompei kül ve kil içinde
Bense yanardağın eteklerinde.
Kayıp şehrin çoçukları
Şimdi başka şehirlerde
Ve başka kayıp aşkların peşinde
Yanlışsız, yalansız ve yalakasız...