Tutku,
Özgürlük yolunda bir umuttu
Vazgeçemediğimiz bir alışkanlık
Bir çığlıktı,boşlukta yankılanan.
Tutku,
Öylesine büyüdü,
Öylesine alazlandı ki,
Sessiz sedasız,kendi halinde
Koyvermekti benliğimizi
Boşluğa yuvarlanışımızdı belki de
Tutku,
Sonumuzdu.
(23.05.2006-İzmir)
Serap TepedelenKayıt Tarihi : 29.5.2006 15:31:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Serhat AYAN
TÜM YORUMLAR (1)