Tutku Şiiri - Neriman Keten

İzliyordun
Her bir turumu
Sana ne hatırlatıyorum bilmiyorum
Gözlerinden ışığın bin ahengi süzülürken
Kalbimde kaç tur atmıştım acaba
Kaç sevi yitikti
Kaç kaç tur attım bilmiyorum
Hezeyanlarla yanan ateşlerimde
Hangi iklimden geliyorsun
Gülün yedivereni var
Lakin
Aşkın yediverenine kapıldım
Yokluğun özlemin dayanıklı mı sanırsın
Hangi renk diyeyim sana
Kırmızımsın
Buz gibi ter dökerken
Nefesim buhar buhar sızar
Kaynaklı membaalar akar içimden
En çok lacivert
Mavinin her renginden geçişim
Bazen pembe
Bazen mor
En çokları biri de sarı
Bu memlekette böylesi yok
Cana değen
Tutkuyu arama ten de
Canı bilmeyen kolaycılar düşer tene
Bir de yanmayı göze alamayanlar
Tutkuyu can da ara
Sadece can da
Niyaz da ara
Tatlı sözde ara
Güzel kalpte ara