Tutku Şiiri - Ahmet Yalçınkaya

ben saf bir çocuktum sen peri kızı
düşümde öperdin gelip her gece
akardı ardından kuzey yıldızı
kelime kelime ve hece hece

dünyam bir kubbeydi gökkuşağında
yalnız ben görürdüm tüm haleleri
yüreğim seninle ışık bağında
koştururdu bir ileri bir geri

ve tüm bulutları sunardım sana
söz ver derdim tekrar gelesin diye
baktıkça her defa dönüp arkana
özlemin kalırdı bana hediye

ben saf bir çocuktum mutlu ve aşık
sen bana verilmiş son oyuncaktın
büyüsem mi bilmem aklım karışık
bahçeme koca bir soru bıraktın