Tutku Şiiri - Ömer Gençoğlu

Gül varken dikeni neylesin gönül,
El sürse yareler, kanar da gider.
Muhabbet bağında, baharda bülbül,
Açmamış goncaya yanar da gider.

Gel baharım ol sen, goncam ol benim,
Yanayım derdine, budur kaderim.
Her mevsim bu bağda biter nefesim,
Hazan olur güller, solar da gider.

Açma yaram açma, içim kan ağlar,
Hicran yarası bu, karalar bağlar.
Geçti yıllar sensiz, kaldı karalar,
Sazımda bam teli, kopar da gider.

Sana mı yanayım, kendime mi yar?
Son demi ömrümün, kalmadı bahar.
İndi perde, şimdi göz buğulu bakar,
Mazi, gönül bağım yakar da gider.